Skip to content

Principi

Principi rada instituta:

Osnivanju instituta bi predhodila saglasnost i podrška zainteresovanih subjekata (iz redova akademske, političke i administrativne zajednice). Nužno je stvarati preduslove da se Institut prepozna “kao dobro svih” i mjesto okupljanja stručnih i kredibilnih kadrova posvećenih opštem dobru. U stručna tijela instituta bit će uključeni svi zainteresovani koji posjeduju stručne reference i u tom smislu je to primarni i jedini kriterijum. Materijalni i prostorni uslovi za rad Instituta su briga svih,a osnivača (institucije pod čijim okriljem se osniva)posebno. Osnivanje Instituta isključuje bilo kakvu(a posebno avlijsku) politiku, te će njegovi utemeljitelji voditi računa samo o tome da to bude Društvo dobronamjernih,tolerantnih,kompetetnih i ka sveopštem dobru posvećenih pojedinaca.

Institut počiva na sljedećim temeljnim principima:

  • Ne isključivo sa pozicije “žrtve”i njegovanja nekrofilije koja može biti pogubna po narod kojeg navikavamo na “zlo”kao konstantu;
  • Razumjeti područje različitosti kao datu konstantu koju smo naslijedili i koja nam je kao takva data;
  • Razumjeti “sukobe”kao dionice istorije, a ne istoriju kao permanetni sukob;
  • Razumjeti da je ovo prostor stvaranja a ne potiranja;
  • Učiniti “granicu” kulturnim dobrom na čijim obodima ne sjede carinici , nego stvaraoci;
  • Shvatiti da bilo koji oblik homogenizacije nije moguć bez sukoba kao što svaki oblik poštovanja različitosti podrazumijeva toleranciju i uvažavanje;
  • Razumjeti vjeru kao segment civilizacije koja dijeli dobro, a ne kao temeljno izvorište antagoniziranih različitosti;
  • Možda neko, s pravom pomisli, da Sandžak opterećuje “višak istorije”no, i da ima onih,koji smatraju da je tu “bolest”moguće izliječiti samo organizovanim, stručnim i naučnim i posebno organizovanim i institucionalno utemeljenim istraživanjima svih aspekata prošlosti iz oblasti privrede, duhovnosti, kulture, komparativnih zahvata u odnosu na “druge i drugačije”.Jednom riječju “totalna istorija”koja obuhvata sve aspekte bitisanja.Odbaciti stanovišta razumijevanja Sandžaka kao”ježa u tuđem stomaku” i prionuti na izgrađivanju ovog prostora kao pontonskog mosta u okeanu različitosti.